|| पावसा ||

|| पावसा ||
=======
तू अमर्याद कोसळून गेल्यावर
मी तुझ्यावर कवन लिहायला घेतले..
काल गारठले होते शब्दंशब्द
तू वळताच बघ कसे सहज पेटले..!!

किती गोंजारले होते मी तुला
तू पहिल्यांदा भेटीस आलास जेव्हा..
तू घेतला विराम काही काळ
अन जीव ओलावला होता माझा तेव्हा..!!
आता नव्हती निकड इतकी तुझी
तरी तू बेसुमार कोसळला..
ठाऊक होतेच तू कोसळशील कधीतरी
तरीही तुला झेलण्यास हात कमीच पडला..!!
तू येतोस तुझ्या अश्रूंचा गोतावळा घेऊन
त्यात मी ही जातो चिंब भिजून..
तुझ्या अश्रूत जाते सृष्टी थिजून
अन आठवणींचा कोंब येतो रुजून..!!
कळतंय मला तू शोधत असतोस
तुझा विसर्ग
पण आम्हीच असतो स्वार्थात दंग..
कळला ना कधीच आम्हास निसर्ग
मग अटळ आहेच ना एखादा बाका प्रसंग..!!
***सुनिल पवार...✍🏼😊