Saturday, 16 March 2019

ओलावा...

ओलावा...
लाट
ओहोटीला लागलेली दिसतेय
न जाणे
किनाऱ्याकडे कधी वळणार..?
लाटेचा हाच रुक्षपणा
स्वयं तिला
अन् सुक्ष वाळूला छळणार..!!
नाव
सहज पुसून गेली लाट,
मी वाळूत पुन्हा तसेच गिरवले..
पण जरासा सुटला वारा
अन् वाळुसह तेही उडवले..!!
मन
जडलेले असून उपयोग नाही
त्यात
ओलावासुद्धा आवश्यक आहे..
वाळू भासली जरी कोरडी लाटे
तरी अंतरी पाणी मुबलक आहे..!!
वेळ
निघून जाण्याआधी ये परतून
किनारा लुप्त होण्याच्या आत..
अन्यथा
तू मारत राहशील सुप्त धडका
पण देणारा नसेल कोणी साथ..!!
***सुनिल पवार...✍️

No comments:

Post a Comment